نگاهی به پنجمین جشنواره فیلم اردی بهشت
با پشت سر گذاشتن پنجمین جشنواره فیلم و عکس اردیبهشت و حواشی آن ، همچنین فروکش کردن هیجانات کاذبش فکر می کنم فرصت خوبی برای نوشتن مطلبی در مورد این جشنواره باشد . از آنجا که همیشه جشنواره هایی از این قبیل پر حاشیه اند فقط به یکی از جنبه های حاشیه ای می پردازم و آن عدم حضور هیات انتخاب است . در این دوره از جشنواره به گفته خیلی از دوستان ، دست اندرکاران سینما و مخاطبان ، بسیاری از فیلمهایی که به لحاظ فنی و محتوایی ضعیف بودند در بخش مسابقه نمایش داده شد ، حتی به اعتقاد من بعضی آثار را نمی توان ، به معنای واقعی نام فیلم را بر آنها نهاد . بعضا " به من نقد شده که چرا فیلم آواز و پریزاد را در بین چنین فیلمهای ضعیفی در جشنواره شرکت داده ام. از آنجا که در استان محل سکونتم سالانه فقط یک جشنواره اختصاصی فیلم و عکس برگزار می شود و تمام افرادی که در این دو حوزه فعالیت هنری می کنند فقط در این جشنواره دور هم جمع می شوند هیچ دلیلی نمی بینم در این جشنواره با هر کیفیتی که دارد شرکت نکنم حتی اگر فیلمی با استانداردهای بالاتر از آواز و پریزاد برای ارائه داشته باشم از اینکه فیلم هایم در کنار فیلم های ضعیفتر نمایش داده شوند خجالت نمی کشم و فخر هم نمی فروشم چرا که هر فیلمسازی در استان اگر قرار باشد با یک فیلم نسبتا" استاندارد خدا را بنده نباشد ، سطح جشنواره و کیفیت کارها در آینده هم همینگونه خواهد ماند. من هم با حضور در چند جشنواره به عنوان مخاطب و همین آموزشهای محدود و دست و پا زدن فهمیدم سینما چیست آن هم به اندازه درک و فهم خودم . تولیدات اولم را هم که پلی بوده اند برای رسیدن به این مرحله ، فراموش نمی کنم. پس مشکل جشنواره حضور فیلمهایی با استاندارد بالاتر که توسط فیلمسازان با تجربه تر ساخته می شود ، نیست . کما اینکه در جشنواره اخیر از فیلمسازان نامی استان هم آثار ضعیف دیده شد و اگر هیات انتخابی به معنای واقعی وجود داشت احتمالا آثارشان از حضور در بخش مسابقه محروم می شد مگر به مدد اسمشان و آثاری که در گذشته به جا گذاشته بودند . همچنین تمام کسانی که در حوزه سینمای استان فعالیت می کنند و لااقل چندین جشنواره با کیفیتهای متفاوت را چه به عنوان شرکت کننده و چه به عنوان مخاطب تجربه کرده اند ، در طول جشنواره با حضورشان و محک زدن آثار خود با فیلمهای دیگران می توانند به نقاط ضعف خود آگاه شوند.
بدون شک وجود هر بخشی در هر جشنواره ای بر حسب تجربه و آگاهانه است بدین گونه نه فیلمسازان کم تجربه تر از حضور در جشنواره ها به همراه آثارشان باز می مانند نه دیگر به هر تصویر متحرکی فیلم می گویند و هر کس که بخواهد در این میدان بماند باید تلاش بیشتری از خود نشان دهد . همین حکایت برای بخش مسابقه هم وجود دارد. حضور هیات انتخاب خود به خود باعث ایجاد رقابت در فیلمسازان می شود و باعث می شود همه در ارائه آثاری با کیفیت استاندارد ، همت می کنند. البته این جنبه مثبت جریان است وگرنه می توان به گونه دیگری هم دید. فکر می کنم یکی از راههای ارتقاء سطح کیفی جشنواره اردیبهشت وجود یک هیات انتخاب است و در غیر اینصورت هر ساله تعداد زیادی تصویر متحرک خواهیم دید که قدرت جذب مخاطب را ندارند و همه را شاکی می کنند . داوران هم که برای حضورشان دستمزد دریافت می کنند جوایز را که از بودجه دولت هست تقسیم می کنند و بدون دلسوزی به خانه خود باز می گردند چون خودمان دلمان به حال خودمان نمی سوزد. بدین گونه هم جشنواره تخصصی به معنای واقعی کلمه ، هم مخاطبانمان را و هم فیلمسازان توانای آینده را از دست داده ایم ، و در نهایت تمام آینده را از دست خواهیم داد..
به امید آینده ای بهتر از اکنون
حامد کریمی پور
اعلام فیلمهای راه یافته به جشنواره منطقه‌ای خاوران
به گزارش روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، 57 عنوان فیلم کوتاه، از میان 408 عنوان فیلم رسیده به دبیرخانه دهمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان خاوران توسط هیاتی متشکل از علیرضا خمسه، سعید مترصد، هاشم میرزاخانی، مصطفی راور و مهدی عظیمی برای رقابت در بخش مسابقه فیلم این جشنواره انتخاب شدند که در این میان ۴ فیلم هرمزگانی نیز جز برگزیدگان می باشد . پرواز از دریا ساخته خدیجه صادقی ، آواز و پریزاد ساخته حامد کریمی پور هر دو از اعضای کانون فیلم انجمن سینمای جوان بندرعباس و خلیج فارس ساخته سید امید وحدانی عضو کانون فیلم و عکس میناب در این جشنواره حضور دارند . همچنین فیلم اینجا گامرون است ساخته نعیمه باقرزاده همائی دیگر فیلمساز هرمزگانی نیز به این جشنواره راه پیدا کرده است . برای دیدن لیست کامل فیلمهای انتخابی می توانید به اینجا مراجعه کنید